Bir Küçük Çare Meselesi 👉🏻👈🏻

Onun için endişeleniyor ama hiçbir şey

yapamıyorum

Enkazın altında kalmış gibi .

Dozajını aşan

antidepresanların yılgınlığı var sanki üstünde . Uzattığım

yardım elim havada kalırken , ben saçımı düzeltme

mecazına bıraktım ellerimi.

Kendime kızıyor ve onun bu

halini gördükçe ben daha çok parçalanıyorum. Tek

yapabildiğim ise yine "gitmek" oluyor . Beni buna mecbur

bırakırken, onun yarınına çıkan bütün kapıları zorluklarla

dolu .Belki de ilk kez onu zorlamadığım için pişmanlığın

vicdanıma yaptığı baskı kaburgalarımı kıracak kadar ağır

Mücadele etmeye bile üşenecek kadar yorgunluğun

sardığı  bedeni umarım bir an önce toparlanır . Kaybettiği

kendisini bulabilmesi için kalbim ondan çok çırpınıyor

daha fazla üzmeden ,üzülmeden. Çünkü ben sevildiğimi

de sevdiğimi de biliyor ama onun için ne yapabileceğimi

bilmiyorum